İş hayatına atıldığımda yirmi dört yaşındaydım. Ve ilk tatilimi Bodrum'da yapmıştım. Sonradan Memedim şarkısıyla yıldızı parlayan Zeyno, daha ilkokul çocuğuydu. Kapı komşumuz Vesile Hanım Teyze'nin oğlu, Zeyno'nun babası Kemal Abi, Kafe Zeyno'yu açmıştı, Bodrum'un bir numaralı caddesi Cumhıriyet'te. Alt kat kafe, üst kat evleriydi. Ben de konuklarıydım.
Nereden geldim şimdi kırk yıl öncesine derseniz, biraz önce kuzenim, Bodrum'un popüler plajlarından Karaincirden gönderdiği fotoğraflar sebeb bu yazıya.
O zaman, evin iki adım ötesinden denize girerdik Bodrum'da. Kemal Abi Halikarnas Disko'nun biraz ötesinde, bir arkadaşının evinin önünden deniz kestanesi çıkarır verirdi bize.
Akşamları bazen, en popüler mekanlardan Han'a giderdik. Ben gündüz bisikletle gezerdim Cumhuriyet Caddesi'nde. Henüz bakir sayılırdı her haliyle Bodrum. Ve ne güzeldi, Kortan Otel'in barında güneş batarken akşam sohbetleri.
Onlar yıllar sonra, Bodrum sevdalarını İassos'da (Kıyıkışlacık) Zeyno Pansiyon'da sürdürüyorlar şimdi. Sevgili komşularım, o, ilk tatilim için, bir kez daha teşekkürlerimle hepinize.
Sonra, Soytaş devre mülk yıllarımız başladı Turgutreiste. Cin tonikle güneş batırma, Abara Disko zamanları. Yirmilerden başlayıp, otuzların sonuna kadar sürdü Bodrum'un hayatımızdaki saltanatı.
Gündüz Karaincir, şezlongsuz şemsiyesiz, en doğal haliyle, tene yapışan kum. Derme çatma çay bahçesinde iki çibörek.
Akşam Turgutreis'te, yine parmak sayısından az mekanlardan birinde, bazen atıştırmalık bir şeyler.
Ama olmazsa olmazlardan, her tatil, bir kez Gümüşlük'te güneşi batırıp, balık yemek. Salaş beş altı restoran.
Sonra Yalıkavak Flipper günlerine tetfi ediş.Gece Gümüşlük dönüşleri, kahkahalar, unutuşlar, kafalar iyi, bırak kendini denize. Hatıralar Ayla, Selma sizi unutmadık dönülmez yerlerde olsanız bile.
Güzeldi Bodrum günleri, kaldı anılarda. Karaincir kalır mıydı hiç, kum ve deniz olan haliyle.
Yorumlar
Yorum Gönder