Eski bir atlet. 300, 800 ve 1000 metrelerde koşan, bisiklet sporu yapan, Spor Akademisi mezunu bir öğretmen. Ellili yaşların başlarında. İkincisi çok kısa olmak üzere, iki kez evlenip ayrılmış. İzmirli olmakla beraber, çalışma hayatı İstanbul'da geçmiş. 24 Yaşında bir de kızı var. İki yıldır emekli. Başka bir hayat mümkün, demiş ve şehirleri bırakıp, Antalya'nın bir ilçesinin, denize 200 metre mesafesine 'tiny house'unu kurmuş.
Likya Yolu'nu çoğu etabını yalnız olmak üzere defalarca yürümüş. Yoldaşı, minik Meksika cinsi bir köpek olan Ares'le. Karadeniz Yaylaları'nı tek başına dolaşmış. "Yaylalar arasında dolaşırken o çiçeklerin kokusu, yaban meyveleri, doğa o kadar güzel ki, o hisleri yaşamak bambaşka bir şey. Saçların kirlenmiyor, terin kokmuyor, o yükseklikte ozon, herşeyi arıtıyor.' diyor.
Algın nasıl olursa, onunla karşılaşırsın onun için korkmuyorum, Likya Yolu rotalarında, mola yerlerinde, zaten başka çadır kuranlar da mutlaka oluyor, diyor. Heyecanlanmadan, sakin sakin konuşuyor, anlatıyor, sonraki hedeflerini. Karya Yolu, Kral Yolu, Aziz Paul Yolu ve bisikletle Macahel'den Gürcistan Mestia var sırada, diyor.
Ey kuaförünü bile değiştirmekten çekinenler, böyle kadınlar da var aramızda. Evimin önüne 20 metrekarelik bir veranda yaptım, hiç içeri girmiyorum. Küçük de bir bahçem var. Arazinin sahibi çok makul bir fiyata kiraya veriyor toprağını, elektrik, suyu da var. Foseptik kazdırdım. Bana özenen bir iki arkadaşım da emekli olunca, birer tiny alıp, bana komşu oldular, diyor. Etrafta ev yok, sahilde bir plaj var. İzmir de İstanbul da artık çok kalabalık, ikisinde de duramıyorum. Sabahları belli bir parkurum var koşuyorum, ya da yoga yapıyorum, diyor.
Eşimin futboldan tanıdığı bir arkadaşı vasıtasıyla dün tanıdım onu. Beraber kahvaltı ettikten sonra Likya Yolu'nun Çukurbağ Bezirgan etabını yürümek üzere yola çıktılar. Cesur kadın, seni tanıdığıma çok, ama çok sevindim ve seni arkadaşlarımın da bilmesini istedim.
Yorumlar
Yorum Gönder