Artık, o zeytinliklerde, taş yollarda yürümeyeceğim. O, iki zeytin arası hamağımda uzanıp kitap okumayacağım. Bahçede sac ayağında iki çöple tutuşturup, ateş yakmayacağım, Zeytinliklerin üzerinden iznik gölü'ne bakmayacağım. Sarı kirazı, ballanmış dutu dalından koparıp yemeyeceğim. Şöminenin başına oturup ateşi seyretmeyeceğim. Kuzinede ekmek kızartmayacağım. Garajdan sepeti odun doldurmayacağım. Kahverengi lastik çizmelerimi ayağıma geçirip, sopamı elime alıp, aşağı mı, yukarı mı demeyeceğim.
Zaten, Beter ve Sam olmayınca tadı eksik oluyordu ama, Badi de olmayınca iyice tadı kaçacak sabah yürüyüşlerini yapmayacağım. Reçel kaynatmayacağım, salça yapmayacağım, turşu yapmayacağım. Ayrık otlarını temizlemeyeceğim, domateslere kazık takıp, bezlerle bağlamayacağım. Kazıkları toplamayacağım.
Cırcır böceklerinin senfonisini dinlemeyeceğim, doğanların çığlıklarını duymayacağım. Domuzların eşeledikleri toprakları, ayıların ayak izlerini görmeyeceğim. Ormanda dere kenarında ateş yakıp sucuk, şarap keyfi yapmayacağım. Böğürtlen toplamayacağım. Çam mantarı aramayacağım. Yeni Sölöz'ün eski kilisesinin yerini merak etmeyeceğim.
SESSİZLİĞİN SESİNİ DİNLEYEMEYECEĞİM. İznik Gölü, Yeni Sölöz sizi özleyeceğim.
Yorumlar
Yorum Gönder